کد مطلب:50056 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

قرائت قرآن، با تلاوت آن چه فرقي دارد؟

براي انس با قرآن بر پنج عنوان قرائت، تلاوت، ترتيل، استماع و تدبر در خود قرآن تأكيد شده است {A{/Bفَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنَ اَلْقُرْآنِ {w31-35w}{I73:20I}/}A}، {V(مزمل، آيه 20)V} {A{/Bاُتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ اَلْكِتابِ {w1-6w}{I29:45I}/}A}، {V(عنكبوت، آيه 45)V} {A{/Bوَ رَتِّلِ اَلْقُرْآنَ تَرْتِيلاً{w4-7w}{I73:4I}/}A}، {V(مزمل، آيه 4)V} {A{/Bوَ إِذا قُرِئَ اَلْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا{w1-8w}{I7:204I}/}A}، {V(اعراف، آيه 204)V} {A{/Bأَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ اَلْقُرْآنَ {w1-4w}{I4:82I}*/}A}، {V(محمد، آيه 24 و نساء آيه 82) V}. الف) «قرائت» از ريشه «قرء» به معني جمع كردن و به هم پيوستن مي باشد مقصود از آن در سخن جمع و پيوستن حروف و كلمات مي باشد چه با به هم پيوستن حروف، كلمات با معني و با پيوستن كلمات و حروف جملات مفيد ساخته مي شود مفردات راغب اصفهاني در معناي قرائت مي گويد {Hضمّ الحروف و الكلمات بعضها الي بعض في الترتيل H} نتيجه اين مي شود كه قرائت در جريان ترتيل مطرح است و جزئي از آن به حساب مي آيد و عمدتاً به بخشي از ترتيل در لفظ نظر دارد، نه ترتيل در معني. ب) {Hتلاوت H} از ريشه {Hتلي - يتلوH} به معناي در پي آمدن و دنبال كردن است به نحوي كه ما بين تابع و متبوع، چيزي جز تبعيت نباشد اگر متابعت امري از امري مادي و يا پيروي در حكم باشد مصدرش {Hتُلُوّ و تِلوH} خواهد بود و اگر متابعت به واسطه قرائت يا تدبر در معني باشد مصدرش {Hتلاوت H}مي باشد. پيروي مادي و پيروي در حكم، مانند {A{/Bوَ اَلْقَمَرِ إِذا تَلاها{w1-4w}{I91:2I}/}A}، {V(شمس، آيه 2){A V}{/Bوَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ {w8-11w}{I11:17I}/}A}، {V(هود، آيه 17)V} پيروي در قرائت و تدبر معني، مانند: {A{/Bمِنْ أَهْلِ اَلْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ يَتْلُونَ آياتِ اَللَّهِ {w3-10w}{I3:113I}/}A}، {V(آل عمران، آيه 113){A V}{/Bاَلَّذِينَ آتَيْناهُمُ اَلْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ {w1-6w}{I2:121I}/}A}، {V(بقره آيه 121) V}. پس تلاوت قرآن، متابعت از قرآن در قرائت و دنبال كردن معاني و پيروي در عمل مي باشد ؛ بنابراين هر تلاوتي، قرائت مي باشد، اما هر قرائتي لزوماً تلاوت محسوب نمي شود و اساساً تلاوت در مواردي به كار مي رود كه مطالب قرائت شده، وجوب پيروي را در پي آورد ازاين رو گفته نمي شود {Hتلوت رقعتك H}؛{M نامه ات را قرائت كردم H} بلكه صحيح آن است {Hقرأت رقعتك H} مي باشد. ر.ك: 1- نقي پورفر ولي الله: تدبر در قرآن ص 378، انتشارات اسوه، چاپ اول، سال 1371 2- حجتي، محمد باقر: تاريخ قرآن كريم ص 248، انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامي سال 1360